Aparte bijstandsregeling voor 15- en 16-jarige kinderen van grensarbeiders welke hun schoolopleiding staakten. Kinderen van Nederlandse werknemers kregen recht op kinderbijslag (voorheen WW-uitkering). Kinderen van grensarbeiders hadden geen recht op kinderbijslag, dus vielen hier weer buiten de boot. Staatssecretaris de Graaf heeft toen een aparte regeling voor onze kinderen gecreëerd.

Wel “Kindergeld” in Duitsland voor onze studerende kinderen met een studiefinanciering. Duitsland weigerde “Kindergeld” voor deze kinderen te betalen, omdat men van mening was, dat in de Studiefinanciering de Nederlandse kinderbijslag verwerkt was. Het door mevr. Hesen gevoerde proces hebben wij toen gewonnen.

Grensarbeiders worden in Duitsland fiscaal behandeld alsof ook zij “unbeschränkt steuerpflichtig” zijn. Grootste klapper was het winnen van het “proces Gschwind” bij het Europese Gerechtshof, gevoerd door Prof. Kaefer. Hierbij kregen grensarbeiders welke, voldeden aan de nog steeds niet geindexeerde 12.000 / 24.000 DM-grens, dezelfde rechten als “unbeschränkt steuerpflichtige” Duitse onderdanen. Deze grens is nu wel geindexeerd en voor 2011 zijn de grenzen 8004 € (ongehuwd) en 16007 € voor de gehuwde grensarbeider.

“Erziehungsgeld” voor vrouwen van grensarbeiders. Echtgenotes van grensarbeiders hadden volgens de Duitse staat geen recht op “Erziehungsgeld” indien zij buiten de grenzen van de Bondsrepubliek woonden. Omdat van Duitsland steeds weer nieuwe ideeën bedacht werden, om niet te betalen, moesten wij in de loop van de jaren drie keer naar de rechter stappen. Nu krijgen wij eindelijk ons gelijk bij de “Bundessozialgericht”.

“Zuschuss zur Krankenversicherung der Rentner” ook voor de in Nederland ziekenfonds verzekerde “Rentner”. In zijn wetgeving stelde Duitsland, dat deze “Zuschuss” slechts aan personen met een ziektekostenverzekering betaald werd, welke onder het Duitse sociale stelsel vielen. Wij vonden, dat dit in strijd was met de verordening 1408/71 en hebben pas bij Het Europese Gerechtshof gelijk gekregen. Duitsland moet deze “Zuschuss” nu betalen.

Ook een “Arbeitgeberzuschuss” voor grensarbeiders met een Nederlandse particuliere ziektekostenverzekering. Duitsland verlangt van de voor ziektekosten particulier verzekerden een bewijs, dat de verzekeringsmaatschappij, waarbij men verzekerd is, voldoet aan de regels, welke de Duitse wetgeving stelt aan Duitse verzekeringsmaatschappijen. Nederlandse verzeke-ringsmaatschappijen kunnen aan deze voorwaarden natuurlijk niet voldoen. Conclusie: Door interventie van de VEG hebben de grensarbeiders weer recht op de werkgeversbijdrage.

Aftrek kosten eigen woning voor in Nederland werkende vrouwen van grensarbeiders. Door druk, die wij op de regering uitgeoefend hebben, werd er een regeling in het leven geroepen, waarbij de in Nederland werkende echtgenotes de hypotheekkosten eigen woning op hun inkomen in mindering konden brengen. Dit bracht voor vele grensarbeiders weer een verbetering van hun inkomen.

AOW ook voor vrouwen van grensarbeiders, die in Nederland wonen. Na jarenlang touwtrekken heeft de Nederlandse regering gehoor gegeven aan de klacht over ongelijke behandeling van de vrouwen van grensarbeiders en heeft een eind gemaakt aan de korting op AOW voor deze vrouwen. Doorslaggevend was het Rapport van de Commissie Linschoten, waarin ook de VEG zitting had.

In de loop van de jaren verwierf de VEG zich een steeds grotere naamsbekendheid bij de diverse instanties zowel in Duitsland als in Nederland. Er ontstond een goede samenwerking met o.a. Sociale Verzekeringsbank, Euregio, Euregio Rijn/Maas, “Deutsche Rentenversicherung”, de diverse “Krankenkassen” en Ziekenfonds C.Z., UWV en Bureau voor Duitse zaken van de SVB. Ook met de ministeries van Sociale Zaken en VWS hebben wij nog steeds goede contacten. De animo voor de grensarbeiderproblematiek is in de laatste jaren bij de politiek in Nederland teruggelopen. Als enige van de “oude rotten” is Ria Oomen voor ons nog steeds actief als Europaparlementarier. Wij laten ons echter niet ontmoedigen en blijven onze doelen hardnekkig vervolgen. Met ons 25-jarig jubileum hoopten wij, dat de Vereniging over 25 jaar niet meer moet bestaan. Maar de laatste drie jaar hebben al ons bestaansrecht bewezen. Door de ook toekomstig steeds weer veranderende weten aan beide kanten van de grens is dat ook haast niet te geloven. Onze voor grensarbeiders zeer belangrijke functie ook in de toekomst te vervullen is echter alleen maar mogelijk, indien de leden ook “financieel’ achter ons blijven staan.
In deze slechte economische tijd denken wij, dat het ook voor mensen, die met(vervroegd) ouderdomspensioen gaan, beter is lid van de VEG te blijven of te worden, omdat zij meestal hun hele verdere leven onder de Duitse wetgeving blijven vallen (belastingen, premies etc.) Het is dus ook voor deze groep van belang op de hoogte van veranderingen te blijven, die meestal nadelige financiële gevolgen hebben.